ปลาแซลมอนในอลาสก้าส่วนใหญ่แล้วถูกจับโดยการใช้ตาข่ายแบบใดแบบหนึ่ง gillnetting คือการวางผนังตาข่ายในน้ำในเส้นทางของปลาและรอให้ปลาเอาหัวเข้าไปในตาข่าย เหงือกของปลาจะเข้าไปพันกับตาข่ายและทำให้ปลาว่ายหนีไปไม่ได้

เรือประมงที่จับปลาโดยการ gillnetting ส่วนใหญ่แล้วเป็นเรือ ลำเล็กขนาดหนึ่งถึงสองคน กฎหมายของรัฐบาลกำหนดไว้ว่าเรือ gillnetting ในอ่าวบริสตอลต้องมีความยาวไม่เกิน 32 ฟุต และเรือส่วนใหญ่นอกอ่าวบริสตอลมีความยาวระหว่าง 32 ถึง 42 ฟุต และกฎอีกข้อของรัฐอลาสก้าในการจัดการประมงคือ ชาวประมงที่จับปลาโดยการ gillnetting ต้องใช้ตาข่ายที่ยาวตั้งแต่ 900 ถึง 1,800 ฟุต

ชาวประมงบางรายสามารถเก็บปลาในน้ำแข็งหรือในตู้แช่เย็น แต่ส่วนใหญ่แล้วชาวประมงจะส่งสินค้าทุกวัน ในบางพื้นที่ อย่างเช่นอ่าวบริสตอล ปลาที่จับได้มีน้ำหนักมาก ชาวประมงจึงต้องส่งปลาทุกๆ 2-3 ชั่วโมง เพราะเรือประมงมีขนาดเล็กเกินไปสำหรับปลาทั้งหมดที่จับได้ในหนึ่งวัน ในกรณีนี้ ที่เก็บปลามักจะถูกแบ่งออกเป็นหลายๆ ถัง และแต่ละถังจะมีตาข่ายสำหรับบรรทุกสินค้า เมื่อเรือประมง gillnetting เข้ามาใกล้เรือบรรทุก ถังที่มีตาข่ายจะถูกยกขึ้นไปบนเรือบรรทุก เทเพื่อเอาปลาออก และส่งถังกลับไปยังเรือประมง ระบบบรรทุกสินค้าเช่นนี้ ซึ่งค่อนข้างใหม่ในการประมง ลดการจัดการปลา และช่วยให้ปลาที่จับได้มีคุณภาพที่ดีขึ้น

ปลาแซลมอนจำนวนมากทางตะวันออกเฉียงใต้ของอลาสก้า   อลาสก้าตอนกลาง และอลาสก้าตะวันตกจนถึงปลายสุดของคาบสมุทรอลาสก้า ถูกจับโดยการใช้ตาข่ายอวนล้อมจับ ซึ่งเรียกว่า purse seining  ในทางตะวันออกของคาบสมุทร        อลาสก้าทางด้านทิศเหนือ รัฐบาลไม่อนุญาตให้ทำประมงโดยการใช้อวนล้อมจับแบบ purse seining และโดยทั่วไปแล้วตาข่าย purse seining จะมีขนาดใหญ่กว่าตาข่าย gillnetting แต่ตามกฎหมายอลาสก้าตาข่าย purse seining ห้ามมีความยาวเกิน 58 ฟุต ในทางตะวันออกเฉียงใต้ของอลาสก้านั้นมีการประมงด้วยเรือขนาดใหญ่ที่สามารถทำงานในทะเลที่มีพายุซึ่งบางครั้งพบได้ในส่วนนั้นของรัฐ

Purse seine เป็นตาข่ายที่วางเป็นวงกลมและสามารถดึงปิดด้านล่างได้ และเพราะปลาแซลมอนมักว่ายอยู่ด้วยกันเป็นกลุ่ม จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชาวประมงปลาในอลาสก้าจะ “ห่อ” ปลา 250 ถึง 1,500 ตัวขึ้นไปด้วยตาข่ายชุดเดียว นอกจากนี้ ปลาแซลมอนมักจะกระโดดและโผล่ครีบปลาบนผิวน้ำขณะที่ว่ายในน้ำ ซึ่งทำให้ทราบตำแหน่งของกลุ่มปลาได้ง่าย และในช่วงที่ไม่ยุ่งวางตาข่ายและใช้อวนล้อมจับปลา ทุกคนบนเรือประมงจะคอยดูสัญญาณของปลาในน้ำ

ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอลาสก้า ชาวประมงเชิงพาณิชย์กลุ่มแรกที่จะเจอปลาแซลมอนเป็นชาวประมงในเรือทรอลิ่ง เรือทรอลิ่งเป็นเรือประมงขนาดเล็กที่มีชาวประมงหนึ่งหรือสองคนที่ตกปลาด้วยสายเบ็ดจำนวนมากและใช้เหยื่อปลาแฮริงหรือเหยื่อเทียม ในบรรดาวิธีการตกปลาแซลมอนเชิงพาณิชย์ทั้งหมด การทรอลิ่งอาจมีประสิทธิภาพน้อยที่สุดในแง่ของการดักจับปลา ชาวประมงทรอลิ่งต้องออกหาปลาในมหาสมุทรเปิด ในทางตรงกันข้าม ชาวประมงที่ใช้ตาข่ายแบบ gillnetting หรือแบบอวนล้อมจับเพียงแค่ต้องรอในพื้นที่ที่รู้อยู่แล้วว่าเป็นเส้นทางอพยพปลาแซลมอน

เพื่อเป็นการชดเชย ชาวประมงเรือทรอลิ่งจึงได้รับอนุญาตให้ทำการประมงนอกชายฝั่งที่กำหนดไว้สำหรับชาวประมงที่ใช้ตาข่าย และจะได้เวลาในการตกปลามากกว่า แต่ถึงกระนั้น การจัดการประมงสมัยใหม่มักจะสนับสนุนวิธีการประมงใกล้ชายฝั่ง การตกปลาแบบทรอลิ่งจึงไม่มีแนวโน้มที่จะขยายตัวมากนัก

ปลาที่ถูกจับโดยการทรอลิ่งส่วนใหญ่แล้วเป็นปลาที่เรียกว่า “ocean caught” หรือ “brights” นั่นคือเป็นปลาที่ถูกจับก่อนที่จะโตเต็มที่ กำลังว่ายเข้าฝั่งและหาอาหารอยู่ ปลาพวกนี้เป็นปลาที่ดูดี ค่อนข้างเล็กกว่าตัวที่จับได้โดยการประมงด้วยตาข่าย แต่เป็นปลาที่ยังว่ายในมหาสมุทรเปิดและยังคงแข็งแรงเต็มที่ ในการประมงแบบทรอลิ่งจะจับได้แต่ปลาแซลมอนโคโฮ คิงแซลมอน และพิงค์แซลมอนเท่านั้น และทั้งสามสายพันธุ์ ถ้าถูกจับโดยชาวประมงที่เชี่ยวชาญ ก็จะกำหนดราคาที่พรีเมี่ยมได้

จำนวนปลาที่จับได้โดยการทรอลิ่งนั้นน้อยกว่าจำนวนปลาที่จับได้โดยการใช้ตาข่าย และโดยทั่วไปแล้วปลาแซลมอนที่ถูกจับโดยการทรอลิ่งนั้นน้อยกว่า 10 เปอร์เซ็นต์ของปลาแซลมอนทั้งหมดที่จับได้ในอลาสก้า

ปลาแซลมอนที่ถูกจับโดยการทรอลิ่งมีปริมาณน้อยแต่เป็นปลาที่มีคุณภาพมากกว่า ปลาทุกตัวจากการการทรอลิ่งได้รับการดูแลเอาใจใส่ตั้งแต่ออกจากน้ำจนกระทั่งส่งถึงมือผู้ค้าปลีก ในการทรอลิ่ง ปลาจะถูกฆ่าโดยการตีที่หัวก่อนที่เอาเบ็ดออก ส่วนปลาที่ถูกประมงด้วยตาข่ายมักจะขยับไปมาจึงทำให้ตัวช้ำหรือเกล็ดหลุด

เมื่อจับได้แล้ว ปลาจะถูกควักไส้ออก และน้ำแข็งจะถูกบรรจุอย่างระมัดระวังในช่องลำตัวและส่วนหัว และปลาจะถูกวางบนชั้นน้ำแข็งในลักษณะที่น้ำในช่องลำตัวของปลาสามารถระบายออกได้ง่าย จากนั้นจะมีการจัดเรียงน้ำแข็งรอบปลาเพื่อไม่ให้ปลาสัมผัสกับปลาตัวอื่น และเพื่อให้ของเหลวทั้งหมดไหลออกจากปลาและลงสู่ท้องเรือที่มีการสูบน้ำออก หากเรือมีที่แช่แข็ง ปลาจะถูกแช่แข็งเหมือนในฝั่ง โดยการจุ่มในน้ำจืดเพื่อเคลือบน้ำแข็ง แล้วนำไปวางเก็บไว้อย่างระมัดระวัง

ปลาที่จับโดยการทรอลิ่งเกือบทั้งหมดจะถูกขายสด แช่แข็ง หรือรมควัน และเพราะปลาแซลมอนจากการทรอลิ่งมีจำนวนน้อยและมีคุณภาพ จึงทำให้เป็นปลาแซลมอนอลาสก้าที่มีค่ามากที่สุด